Sinds de Panama Papers afgelopen zondag zijn gepubliceerd, zijn er al heel wat carrières gesneuveld. Het aftreden van de IJslandse premier springt daarbij het meest in het oog. Maar ook het aftreden van ABN Amro-commissaris Bert Meerstadt haalde de voorpagina’s.
Beide heren kwamen naar voren uit de gigantische berg informatie, ontsloten door onderzoeksjournalisten, die is afkomstig is van Mossack Fonseca. Dat is een Panamees advieskantoor dat iedereen die maar wil van een fiscale vluchtroute kan voorzien.
De verontwaardiging daarover is begrijpelijk: de meeste werknemers beschikken niet over de mogelijkheden de (loon-)belasting te ontwijken. Vrijwel onze hele financiële handel en wandel is bij de fiscus bekend. Panama, de Bermuda eilanden of de Antillen: voor gewone loonslaven bieden ze geen beschutting.
Maar ik heb ook een dubbel gevoel bij mijn verontwaardiging, en wel om twee redenen. Ik werk bij een bedrijf (FD Mediagroep) dat onderdeel uitmaakt van precies zo’n belastingconstructie. De FD Mediagroep is en handen van HAL Investments, dat in handen is van HAL Holding (gevestigd op Curaçao), en dat is weer in handen van HAL Trust, gevestigd in Monaco. De bezittingen van HAL Trust worden beheerd via de Bermuda eilanden. En HAL zit niet op de Cariben voor het lekkere klimaat.
De andere reden ligt op het Binnenhof. Immers, de politiek kan zelf heel wat doen aan de (nu nog legale) belastingvlucht. Nederland is namelijk, door een uitgebreid stelsel van belastingverdragen, een aantrekkelijke vestigingsplaats voor brievenbusfirma’s. Elk jaar stroomt er voor ongeveer 4000 miljard euro (€4000.000.000.000,-) door Nederlandse brievenbus-BV’s. Geen Nederlands kabinet dat daar iets aan wil veranderen. Nederland is Panama in de polder!
Rob Jansen 