Het wordt een spannende lente voor de Europese Unie. Op 23 juni mogen de Britten stemmen over de vraag of ze in de EU willen blijven. En aanstaande woensdag mogen wij stemmen over het associatieverdrag tussen de EU en Oekraïne.

 

Maar het Oekraïne-referendum is toch geen stem vóór of tegen de EU? Formeel is dat juist, maar velen zullen hun eventuele onvrede over de EU laten meewegen in hun oordeel. De initiatiefnemers zien het associatieverdrag als een opmaat tot een Oekraïens lidmaatschap van de EU. De tegenstanders willen juist geen verdere uitbreiding van de EU.

 

Aanvankelijk was ik geneigd te niet te stemmen, want het maakt toch niets uit. De Europese grondwet is Frankrijk en Nederland in ruime meerderheid weggestemd, maar via een achterdeur kwam die grondwet er tóch. Waarom zou er nu wel geluisterd worden naar de kiezer?

 

Misschien omdat de onvrede over Europa nu veel groter is dan in 2005. In Zuid-Europa zijn partijen als Podemos (Spanje) en Syriza (Griekenland) groot geworden op de onvrede over het door Europa opgelegde bezuinigingsbeleid. In de Noordelijke landen is veel onvrede over de vluchtelingenstroom. Het referendum gaat er niet over, maar mijn vermoeden is dat mensen met hun stem een signaal willen geven over meer of minder EU. De vraag of dat terecht is, is een tweede.

 

Nogal wat collega’s ter redactie gaan pas stemmen als de opkomst boven de 30 procent komt te liggen. Tegen al die collega’s zeg ik nu: pak je stempas maar, want de animo voor het referendum neemt toe.

 

Als een eventuele NEE-stem gaat winnen, zal dat ongetwijfeld voor reuring zorgen in Europa. Wie daar invloed op wil uitoefen moet van zijn democratisch recht gebruik maken en op 6 april naar de stembus gaan!

• Geen categorie